Średnie drapieżniki

Średnie drapieżniki

Żbik (Felis silvestris)
Występowanie: południowa i środkowa Europa, Azja Mniejsza i Kaukaz. Gatunek zagrożony wyginięciem, objęty II załącznikiem Konwencji Waszyngtońskiej. Według „Polskiej Czerwonej Księgi” jest to gatunek silnie zagrożony wyginięciem na terenie Polski.
Rozmnaża się regularnie w naszym ZOO, odchowaliśmy ogółem 35 żbików.
Żbik jest większy od kota domowego, jego ogon jest krótszy, tępo zakończony. Drapieżnik ten zamieszkuje duże, gęste lasy. Jest samotnikiem aktywnym nocą. Doskonale wspina się po drzewach. Poluje na drobne gryzonie, ptaki, zające, młode sarny. Krzyżuje się z kotem domowym. Przypuszcza się, że większość europejskich żbików to osobniki już skojarzone z kotem.

Koati południowy (Nasua nasua)
Zwany również ostronosem rudym. Drapieżnik z rodziny szopowatych. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest prążkowany ogon. Zamieszkuje obszary lesiste. Prowadzi dzienny tryb życia. Grupy liczące zwykle 5-50 osobników złożone są z samic i ich młodych; samce najczęściej dołączają do grupy wyłącznie w okresie godowym. Wszystkożerny; pokarm stanowią głównie owady i korzenie. Ciąża trwa 77 dni; w jednym miocie rodzi się 2-6 młodych. W niewoli łatwo się oswaja.

Chaus (Felis chaus)
Drapieżnik z rodziny kotowatych. Występuje w Egipcie oraz zachodniej, środkowej i południowej Azji aż po Płw. Indochiński. Zamieszkuje gęsto zakrzewione i porośnięte trzcinami brzegi wód. Poluje zarówno w dzień jak i w nocy na małe gryzonie i ptaki. Na legowiska zajmuje opuszczone nory jeżozwierzy, lisów lub borsuków. W miocie 3 – 5 młodych.

Szop pracz (Procyon lotor)
Wszystkożerny drapieżnik z rodziny szopowatych. Jego ulubionym pokarmem są ślimaki, żaby, ryby i raki oraz orzechy, nasiona, owoce. Ma charakterystyczny zwyczaj płukania pokarmu w wodzie, stąd wywodzi się jego nazwa. Poza okresem godowym jest samotnikiem. Po około 65-dniowej ciąży rodzi się 1-7 młodych. Występuje w lasach Ameryki Północnej i Środkowej. Introdukowany w Europie w początkach lat 30-tych XX wieku. W Polsce pojawił się w latach 80-tych.