Bernikla kanadyjska
Branta canadensis
Ameryka Północna (od Alaski aż po Wielkie Jeziora). W Europie hodowana jako ptak ozdobny. Uciekinierzy z niewoli dali początek populacjom, które występują obecnie w Wielkiej Brytanii, Skandynawii oraz Europie Zachodniej.
Zamieszkuje tereny położone w pobliżu morskich brzegów, dużych rzek albo jezior, bagna, łąki, pastwiska, a nawet parki miejskie.
Przeważnie pokarm roślinny: trawy, korzonki, liście, owoce, zielone części roślin wodnych, ziarno, wodorosty.
Gniazdo znajduje się na ziemi w pobliżu wody.
W zniesieniu zwykle 4-7 jaj, inkubacja trwa około 30 dni. Pisklęta są zagniazdownikami, co oznacza, że bardzo szybko po wykluciu z jaja są zdolne do samodzielnego życia, sprawnie chodzą, biegają i pływają.
Gatunek niezagrożony.
Ptak obserwowany na terenie Polski.
Zalatuje, zimuje i sporadycznie gniazduje w naszym kraju. Bernikla kanadyjska uznawana jest za jeden z najgroźniejszych gatunków obcych w Europie ze względu na rozszerzający się zasięg i zagrożenie dla rodzimych, europejskich gatunków gęsi.